Leef het Leven met Lef
- Jude

- 23 aug 2024
- 3 minuten om te lezen

Dat klinkt heel stoer 'Leef je Leven met Lef'. Zomaar een kreet in het wilde weg. Maar niets is minder waar.
Door de bank genomen werd/wordt het leven in deze westerse wereld behoudend geleefd. Opgroeien met: 'Doe maar normaal dan doe je al gek genoeg.' Meegaan met de flow van hoe het hoort, zonder daar al te veel over na te denken. Tenminste als ik voor mezelf spreek. En dat maakte dat ik niet uit de ban sprong, al te gekke dingen deed of buiten de lijntjes kleurde. Vaak meebewoog in hoe het het leven was en de keuzes die ik nou eenmaal had gemaakt.
Het maakte dat ik grote beslissingen (onbewust) uit de weg ging, of te veel stilstond bij wat er van mij werd verwacht door mijn familie, vrienden en omgeving. Mocht ik wel zo denken of een andere keuze maken? Ik maakte het belang van anderen belangrijker dan mijn eigen behoeften en welbevinden. Maar op een gegeven moment was dat genoeg geweest. Er veranderde niets, er was geen beweging, er was geen groei, het begon te benauwen met het gevoel vast te zitten.
Ik besloot, deels onbewust, mijn ziel heel bewust, om het vanaf dat moment Ɣnders te doen.
Met LEF, LEVEN, het leven leven en ten volle omarmen, dóen, ook als het spannend is, ook als je het nog nooit eerder hebt gedaan, ook als iemand anders het niet begrijpt of het er niet mee eens is. Spontaan GAAN als het op je pad komt in plaats van alles tot in de puntjes plannen en overdenken.
En dat begon met kleine stapjes zetten, out of the comfortzone. Iets doen wat je wel zou willen maar niet durft. En vervolgens een groot succes, een bevrijding en overwinning ervaren!
Dus zo besloot ik in Canada te gaan ziplinen, met hoogtevrees, roetsjend langs een kabel met 75 km/uur, honderden meters boven het dal. Niet 1 keer maar 5 keer zigzaggend naar beneden... De wereld vergaat niet, je gaat van OVERLEVEN naar BELEVEN. En misschien zelfs wel naar GENIETEN.
Ćcht? Ja, Ć©cht!
Zo ging ik alleen met de vouwwagen kamperen en reed als een koningin in Frankrijk de boot op vanaf Terschelling naar huis (terwijl ik dacht dat zonder hulp niet te kunnen). Zo reed ik joelend 'WOEPIEEE' alleen door een verlaten bos op de mountainbike, toen het niet lukte dat samen te doen (terwijl ik dacht dat dat gevaarlijk was, je toch over de kop kon gaan). Zo schilderde ik twee schilderijen van 1 meter bij 1 meter met olieverf (terwijl dat dat toch alleen is voorbehouden aan de Rembrands onder ons). Zo ging ik blowkarten op het strand van Vlieland (een met de harde wind). En zo rende ik ineens met een parachute van de berg af en zweefde (met een duosprong) als een vogel zo vrij tussen de bergen. Wat prachtig was dƔt!
Door dit te beleven en te doen, te ervaren dat het zo'n boost is voor je zelfvertrouwen, een overwinning op jezelf, een succeservaring, lukte het ook om die grote beslissingen te nemen in het leven. Te vertrouwen dat het leven niet zou vergaan en dat het ook weer goed zou komen.
Toegeven dat je relatie over is, door te scheiden, door een hele andere baan te beginnen, door naar een alternatieve therapeut te gaan (die in mijn ogen zweverig was), een carriĆØre-switch te maken, je baan opgeven, een nieuwe studie te beginnen en in je eentje op reis te gaan de wereld rond.
Het hangt voor mij samen met spontaniteit, niet te veel en lang nadenken, maar het gewoon doen. Jezelf toestaan, jezelf gunnen, blij worden alleen al van het idee... De kleine jou de vrijheid geven die er in alle volwassenheid is vergeten, weggestopt, onderdrukt. En door de ja maren, je eigen overtuigingen en angsten heen.
Leven, met lƩf, moedig, zo vervullend, zo vrij! Een aanrader!




Opmerkingen